Wielki Czwartek wieczorem naznaczony jest celebracją Mszy Wieczerzy Pańskiej upamiętniającej Ostatnią Wieczerzę podczas której Jezus ustanowił dwa sakramenty: zostawił siebie w sakramencie Eucharystii i ustanowił tych, którzy będą czynić to na Jego pamiątkę czyli kapłanów, którzy będą składać Najświętszą Ofiarę. W geście obmycia nóg apostołom uświadamia im, że są posłani aby służyć. W sukcesji apostolskiej tę misję przejmują biskupi i prezbiterzy, którzy są wyświęcani przez nich aby im pomagać w tej misji. Kapłan to znaczy przede wszystkim sługa wobec wspólnoty do której posyła go biskup. W tej służbie zawiera się też aspekt ofiary do składania której powołany jest kapłan. W tym kontekście do ofiary z samego siebie. W obliczu kryzysu powołań nagląca jest potrzeba modlitwy o liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne. Liturgię zakończyło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Ciemnicy symbolizującej uwięzienie Jezusa.
