Wielka Sobota to czas liturgicznego milczenia i refleksji. Przed południem gromadziliśmy się w kościele i kaplicy przynosząc do poświęcenia pokarmy na stół wielkanocny jako wyraz naszej wdzięczności za chleb, który w dłoniach Jezusa stał się Jego Ciałem i mięso będące przypomnieniem baranka ofiarnego. Był to czas na refleksję nad istotą tych świąt. Śmierć nie ominęła nawet Boga-Człowieka i nie ominie nas, ale z tej śmierci życie tryska. Poranek Wielkanocny daję nam radość życia wiecznego. Jednak tylko od nas zależy jego jakość. Wieczorem spotkamy się na Mszy Wigilii Paschalnej.
